ฮาร์เลย์สตรีท เป็นหนึ่งในถนนลอนดอนหลายแห่งที่เชื่อมโยงกับการค้าขายบางอย่างอย่างแยกไม่ออก. Saville Row มีชื่อเสียงไปทั่วโลกในด้านร้านตัดเสื้อตามสั่ง, Fleet Street ที่มีการผลิตหนังสือพิมพ์, ถนนเดนมาร์กที่มีนักแต่งเพลงและร้านขายเครื่องดนตรี. เฉพาะกลุ่มของ Harley Street คือกลุ่มวิชาชีพแพทย์. ต่างจาก Saville Row ที่มีจำนวนร้านตัดเสื้อลดลงมากขึ้น และ Fleet Street ที่ไม่ผลิตหนังสือพิมพ์อีกต่อไป, ถนนฮาร์เลย์ยังคงเจริญรุ่งเรืองในฐานะศูนย์กลางของทุกสิ่งทางการแพทย์และยา.
ประวัติความเป็นมาของ Harley Street เริ่มต้นขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 เมื่อที่ดินระหว่างถนน Oxford และถนน Marylebone ได้รับการพัฒนาในสไตล์จอร์เจียนที่ยิ่งใหญ่ในแต่ละวัน. สถาปนิก John Prince ได้รับทุนสนับสนุนจาก Edward Harley (2เอิร์ลแห่งอ็อกซ์ฟอร์ด) ได้สร้างทรัพย์สินมากมายโดยมีศูนย์กลางอยู่ที่จัตุรัสคาเวนดิช. ในช่วงทศวรรษที่ 1790 บริเวณนี้ได้รับความนิยมอย่างมากจากผู้อยู่อาศัยที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงจำนวนมาก. แกลดสโตนอาศัยอยู่ที่ 73 ฮาร์เลย์สตรีท, William Turner อาศัยอยู่ตามที่อยู่หลายแห่งเป็นอันดับแรก 35 ถนนฮาร์เลย์ และต่อมาที่ 46 แล้วที่ 23 ถนนควีน, ที่เขาสร้างห้องแสดงภาพ.
การหลั่งไหลของผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์เริ่มขึ้นประมาณกลางศตวรรษที่ 19. ถนนถูกจัดวางอย่างดีสำหรับการเชื่อมโยงทางรถไฟไปทางเหนือและมีลูกค้ามากมายรออยู่หน้าประตู. พิธีเปิด Medical Society of London ที่ถนน Chandos 1873 แล้วก็ Royal Society of Medicine บนถนน Wimpole ค่ะ 1912 ยังได้เพิ่มชื่อเสียงในด้านการรักษาพยาบาลอีกด้วย.
บันทึกแสดงให้เห็นว่าใน 1860 มีอยู่รอบๆ 20 แพทย์ในถนนฮาร์เลย์, สิ่งนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว 80 โดย 1900 และเกือบจะ 200 โดย 1914. ด้วยการสถาปนาระบบบริการสุขภาพแห่งชาติในปี พ.ศ 1948 มีอยู่รอบๆ 1,500 แพทย์ฝึกหัดในพื้นที่. ก็มีประมาณว่าบ้าง 3,000 ผู้คนประกอบวิชาชีพแพทย์ในบริเวณถนนฮาร์ลีย์. ดูเหมือนว่าถนนสายนี้มีการค้าขายอันทรงเกียรติมาหลายปีแล้ว.
โทนี่ เฮย์วูด ©
ห้องแพทย์
ห้องถนนฮาร์เลย์ที่จะให้
มากกว่า บทความ Harley Street